తల్లిదండ్రులు థెరపిస్ట్‌లుగా (therapists) ఉండటంతో తల్లిదండ్రులు గైడ్‌లుగా (guides) ఉండటంలో ప్రధాన తేడాలు:
తల్లిదండ్రులు థెరపిస్ట్‌లుగా ఉండటం అంటే వారు ప్రొఫెషనల్ థెరపిస్ట్‌ల వంటి పాత్రలో, నిర్దిష్ట థెరపీ పద్ధతులు, ప్రోటోకాల్స్ అనుసరించి, పిల్లల ప్రవర్తనను మార్చేందుకు, నైపుణ్యాలను అభివృద్ధి చేయేందుకు సి‍ద్ధంగా ఉంటారు. ఉదాహరణకి ABAలో ఇది సాధారణం. ఈ సందర్భంలో తల్లిదండ్రులు తెలుసుకొని, శిక్షణ పొందిన పద్ధతులను ఇంటిలో అమలు చేస్తారు, పిల్లల ప్రగతి పర్యవేక్షణ చేస్తారు.
తల్లిదండ్రులు గైడ్‌లుగా ఉండటం అంటే వారు పిల్లల సహజ తల్లిదండ్రులుగా ఉండగా, పిల్లల కోసం అందించే ప్రేరణ, మద్దతు, మార్గదర్శకతతో సహితం భావోద్వేగ, సామాజిక సంబంధాల అభివృద్ధిని ప్రోత్సహిస్తారు. ఇది RDI చికిత్సలో చూడవచ్చు, ఇక్కడ తల్లిదండ్రులు డైరెక్ట్ థెరపిస్ట్‌లుగా కాకుండా పిల్లలతో దైనందిన జీవితంలో కలిసి ఉండి, అనుసంధానం పెంపొందించేందుకు సహాయపడతారు.
సారాంశంగా, థెరపిస్ట్ పాత్ర దృష్టిలో తల్లిదండ్రులు తటస్థంగా ప్రత్యేక శిక్షణతో పిల్లల ప్రవర్తన నియంత్రణకు, నైపుణ్యాల అభివృద్ధికి కృషి చేస్తే, గైడ్ పాత్రలో వారు చిన్నారికి సహజమైన మద్దతుగా, స్నేహితుడిగా తోడుగా ఉండి సామాజిక, భావోద్వేగ అనుసంధానం పెంపొందిస్తారు.